Tim Newcomb*
Bir bilim adamı, ilk yazılmasından yaklaşık 1500 yıl sonra kaybolan bir İncil metni katmanı ortaya çıkardı. Tek ihtiyacı olan ultraviyole fotoğraf ekipmanı ve çok fazla araştırma bilgisiydi.
Avusturya Bilimler Akademisi’nden (OeAW) ortaçağ araştırmacısı Grigory Kessel, keşfini ‘New Testament Studies’ dergisinde yayınlanan bir makaleyle duyurarak, ultraviyole fotoğrafçılığın yardımıyla ‘palimpsest (yeniden yazılmış) parşömen’ adı verilen bilinmeyen bir bölümü gün yüzüne çıkardı. ‘ üç metin katmanının altında. . Yeni buluntu, İncil metinlerinin en eski çevirilerinden biridir.
ESKİ SURİYE’DE YAZILI OLAN KAYIP KATMAN
Uzun süredir gizlenen ve Matta 12’nin bir tefsiri olan katman, ‘Eski Süryanice çeviriler’ olarak bilinen bazı metinler olarak ilk kez yaklaşık 1500 yıl önce çevrilmiştir. Birkaç yüz yıl sonra bölgedeki parşömen kıtlığı nedeniyle bu parşömen yeniden kullanıldı ve İncil’deki Yeni Ahit’in ilk çevirisi büyük ölçüde silindi.
Bir metin katmanının oburluğunun silinmiş kalıntılarını gizlediği bu tür belgelere ‘palimpsest’ denir. Öte yandan Kessel bulgusu, bir “çifte parşömen” oluşturur; çünkü parşömen daha sonraki zamanlarda üçüncü kez kullanılmıştır.
Grigory Kessel konuyla ilgili yaptığı açıklamada, “Yakın zamana kadar İncillerin Eski Süryanice tercümesini içeren sadece iki el yazması biliniyordu” bilgisini paylaştı. Biri Londra’daki British Library’de, diğeri St.
“Sina Palimpsests Projesi” olarak bilinen proje kapsamında geçtiğimiz günlerde üçüncü bir el yazması gün ışığına çıkarıldı. Grigory Kessel’in bulgusu dördüncüye işaret ediyor; muhtemelen 6. yüzyılda kopyalanmış bir 3. yüzyıl metninin çevirisi de olabilir. Parşömen Vatikan Kütüphanesi’nde saklanmaktadır.
BEKLENMEYEN BİR KEŞİF
OeAW Ortaçağ Araştırmaları Enstitüsü Direktörü Claudia Rapp yaptığı açıklamada, “Eski Süryanice metinler ve imla konusundaki derin bilgisinin yardımıyla Grigory Kessel büyük bir keşif yaptı” dedi.
Yeni Ahit metninin bazı bölümleri 3. yüzyıldan kalma orijinal yazılara kadar uzanırken, Yeni Ahit’in hayatta kalan en eski eksiksiz el yazması 6. yüzyıldan kalma Yunan Codex Sinaiticus’tur.
OeAW, Süryanice çevirilerin 6. yüzyıldan önce yazılmış olabileceğini, ancak parşömen katmanlarında korunan ve çoğu silinmiş olan parşömenlerde kalıntılar olduğunu belirtti. Rapp, “Bu keşif, modern dijital teknolojiler ile temel araştırma arasındaki etkileşimin ortaçağ el yazmaları üzerinde çalışırken ne kadar verimli ve önemli olabileceğini kanıtlıyor” dedi.
* Gazeteci.
Yazının orijinali Popular Mechanics sitesinden alınmıştır. (Çeviri: Tarkan Tufan)
